برخی پژوهشگران عقیده دارند که بیماری هوچکین در اثر مقابله دستگاه دفاعی بدن در برابر یک تحریک خارجی مثل یک ویروس، ایجاد می‌شود. بیماری هوچکین در کشورهای در حال توسعه که در آنها افراد جامعه تا زمان بلوغ تماس فراوانی با عوامل عفونت‌زا داشته‌اند، کمتر دیده می‌شود ولی در کشورهای توسعه‌یافته صنعتی که در آنها کودکان تا سن 10 سالگی با بیماری‌های شایع اطفال تماس نداشته‌اند، بیماری هوچکین شیوع بیشتری دارد. با این حال دانش ما راجع به علت بیماری هوچکین هنوز ناکافی است. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که نقص ایمنی (ارثی یا اکتسابی) می‌تواند باعث تشدید بیماری هوچکین شود.
چون علت بیماری هوچکین نامعلوم است، در حال حاضر پیشگیری از آن امکان‌پذیر نیست ولی تشخیص زودهنگام بیماری هوچکین و درمان مناسب، نتایج خوبی به همراه دارد.
معمولاً اولین علامت در بیماری هوچکین ، پیدا شدن غدد لنفاوی بزرگ و بدون درد است که معمولاً در گردن و گاه در زیر بغل یا کشاله ران دیده می‌شوند، قوام‌ لاستیکی‌ دارند و بدون‌ چسبندگی‌ به‌ یکدیگر هستند. این غدد لنفاوی گاه در هنگام استحمام یا اصلاح کردن موهای بدن کشف می‌شوند. غدد لنفاوی ممکن است در اثر عفونت‌ها یا بیماری‌های دیگر، غیر از بیماری هوچکین نیز بزرگ شوند، ولی غده لنفاوی که بیش از یک ماه بزرگ بماند، چه دردناک باشد چه نباشد، باید توسط پزشک معاینه گردد. غده لنفاوی عفونی معمولاً دردناک است.
گاه علایم دیگری نیز در فرد مبتلا به بیماری هوچکین دیده می‌شود که عبارتند از:
» تب طول‌ کشیده‌ای که علت آن مشخص نیست.
» عرق شبانه توجیه‌ناپذیر، گاه این تعریق آنقدر زیاد است که بیمار مجبور به تعویض ملحفه می‌گردد.
» خارش بدن
» دردهای غیرطبیعی پشت یا شکم
» کاهش وزن غیرطبیعی
» زردی چشم‌ها و پوست
» احساس کسالت
» کم‌خونی
» خونریزی گوارشی
» تنگی نفس
این علایم در بیماری‌های دیگری غیر از بیماری هوچکین نیز شایع است ولی در صورت بروز این علایم، برای از دست ندادن شانس تشخیص زود هنگام بیماری هوچکین، باید به پزشک مراجعه کرد.
بیشتر موارد بیماری هوچکین بویژه اگر در مراحل اولیه شناسایی گردد، قابل درمان است. بنابراین برای کشف احتمالی غدد لنفاوی بزرگ‌شده، گردن، زیر بغل و کشاله ران خود را به‌طور منظم معاینه کنید.
پس از مراجعه به پزشک، وی تاریخچه کاملی از وضعیت پزشکی فرد تهیه می‌کند. آنگاه معاینه پزشکی به عمل خواهد آمد. اگر حالت غیرطبیعی در گره لنفاوی مشاهده نماید، آن گره لنفاوی برداشته می‌شود و در زیر میکروسکوپ مطالعه می‌گردد. این آزمایش مشخص خواهد کرد که ضایعه خوش‌خیم یا بدخیم است.
اگر نتیجه نمونه ‌برداری مشخص کند بیماری هوچکین است، آزمایش‌های تکمیلی زیر انجام می‌شود:
» پرتونگاری قفسه سینه
» آزمایش خون
» لنفانژیوگرافی: به معنی تزریق ماده حاجب به داخل سیستم لنفاوی و سپس تهیه رادیوگرافی از آن که نشان‌دهنده وضعیت سیستم لنفاوی و میزان گسترش بیماری در آن است.
» سی‌تی اسکن شکم
» آزمایش مغز استخوان
» نمونه‌ برداری از اعضای داخل شکم برای نشان دادن گسترش بیماری به این اعضا
ممکن است انجام تمام این بررسی‌ها در یک فرد لازم نباشد. تصمیم‌گیری درباره بررسی‌های لازم، توسط پزشک معالج صورت خواهد پذیرفت.
تعیین احتمال بهبودی (پیش‌آگهی) و همچنین انتخاب شیوه درمان، به مرحله استقرار بیماری (بیماری در یک ناحیه متمرکز است یا در بدن منتشر شده است)، اندازه ناحیه بزرگ‌ شده، ‌نتایج آزمایش‌های خونی، نوع علایم بیماری، سن و جنس بیمار و وضعیت عمومی وی بستگی دارد.